Do przychodni, w której pracuję zgłosił się do mnie 17-letni młody mężczyzna – sympatyczny i przystojny (wzrost-182 cm, waga-75kg). Z wielką nieśmiałością powiedział, że ma problemy z erekcją.

W praktyce lekarza rodzinnego mamy wielu pacjentów, którzy szukają pomocy a powodu niedostatecznej potencji. Po 50 roku życia 50% mężczyzn ma problemy z erekcją. W wielu przypadkach przyczyną kłopotów ze wzwodem członka są choroby takie jak miażdżyca, cukrzyca, ale także palenie papierosów oraz niektóre leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Przyczyną niedostatecznej erekcji u młodych mężczyzn są najczęściej problemy natury psychicznej lub psychologicznej.

Mój młody pacjent mieszka ze swoją mamą i starszą 22-letnią siostrą. Jego ojciec po rozwodzie z jego mamą – 9 lat temu – wyprowadził się do innego miasta i od tego czasu nie miał kontaktu ze swoimi dziećmi…

17 latek to bardzo ambitny chłopiec – dobrze się uczy w liceum o profilu ekonomicznym, trenuje codziennie, żeby utrzymać wysportowaną sylwetkę i dobrą kondycję fizyczną. Nie pali papierosów. Spotyka się ze swoimi kolegami w weekendy przy piwie. Natomiast nie ma bliższych kontaktów z koleżankami.

Z powodu kłopotów z niedostateczną erekcją (którą ocenił na 95%) szukał pomocy u seksuologa w poradni dla młodzieży (tego typu poradnie w Szwecji są bardzo popularne wśród młodzieży obojga płci – w przypadkach problemów dotyczących relacji intymnych, antykoncepcji, chorób przenoszonych drogą płciową). Oczywiście badanie poziomu testosteronu u 17-latka wykonane przez seksuologa było w normie. Młody pacjent stwierdził jednak, że dwukrotne spotkanie z seksuologiem i rozmowa z nim nie pomogła i dlatego zdecydował się na wizytę u lekarza rodzinnego – w ten sposób trafił do mnie.

W czasie badania fizykalnego nie stwierdziłem patologii w budowie zewnętrznych narządów płciowych u mojego pacjenta. W wywiadzie 17-letni chłopiec opowiedział, że onanizuje się średnio 3 razy w tygodniu i że ma normalną ejakulację. Od 4 lat ogląda filmy pornograficzne 3-4 razy w tygodniu…

Jako lekarz rodzinny nie oceniam znaczenia oglądania filmów pornograficznych w życiu seksualnym moich pacjentów. Uważam jednak, że porównywanie się do możliwości aktorów filmów pornograficznych może wywoływać u niektórych zdrowych ludzi – takich jak mój młody pacjent – mylne wrażenie, że coś jest nie tak z moim ciałem albo z moją wydolnością.