Jak przedłużyć życie o 10 lat ?  –   Po siódme sen!

Twoje zdrowie w Twoich rękach!

Gdyby było lekarstwo które przedłuża życie o 10 lat na pewno wielu ludzi zapłaciłoby nawet wysoką cenę żeby je kupić i zażywając codziennie tabletkę przedłużyć sobie życie. Niestety, żadna firma farmaceutyczna nie ma w swojej ofercie lekarstwa na przedłużenie życia. Ale zastosowanie się do prostych rad dotyczących stylu życia, może przedłużyć każdemu z nas życie o 10 lat.

Wiele badań naukowych, w tym na bliźniakach pokazuje, że nasze geny tylko w 10 procentach są odpowiedzialne za długość naszego życia. Aż trudno uwierzyć, że w 90 procentach długość naszego życia zależy od naszego stylu życia. A więc to przede wszystkim od nas samych zależy jak długo będziemy żyli w zdrowiu i w dobrym samopoczuciu.

Sen wzmacnia

Jednym z najważniejszych warunków dobrego stanu psychofizycznego człowieka jest dobry sen. Przez dobry sen rozumiemy jakość snu oraz jego długość. Po dobrze przespanej nocy budzimy się wypoczęci i gotowi do intensywnego wysiłku fizycznego i intelektualnego. Dobry sen jest gwarancją dobrej koncentracji uwagi i możliwości uczenia się. W ostatnim czasie rośnie nasza wiedza na temat znaczenia snu dla zdrowia człowieka. Ludzie którzy śpią dobrze i dostatecznie długo mają mniejszą zachorowalność na różne choroby.

Co się dzieje podczas snu?

Sen jest najlepszym sposobem regeneracji organizmu i daje możliwość odzyskania równowagi po intensywnym dniu. W czasie różnych aktywności w ciągu dnia zużywamy naszą energię życiową i w pewnym sensie zużywamy nasz organizm. W czasie snu nastepuje regeneracja organizmu i reparacja uszkodzonych tkanek w czasie różnych procesów życiowych. Puls, temperatura ciała, częstość oddychania i ciśnienie tętnicze krwi obniżają się… Stres zmniejsza się dzięki czemu ilość wolnych rodników zmniejsza się i w rezultacie maleją procesy zapalne w organizmie. Jednocześnie wzmacniają się możliwości obronne organizmu głównie procesy odpowiedzi immunologicznej. W ten sposób nasz organizm przygotowuje się do nowego dnia i czekających go wyzwań. Badania naukowe wykazały, ze wzmocnienie układu immunologicznego człowieka w czasie snu przyczynia się do zmniejszenia ryzyka zachorowania miedzy innymi na choroby sercowo-naczyniowe, cukrzycę, depresję czy wypalenie. W ten sposób sen przedłuża nasze życie.

Optymalny czas snu

Od dawna uważano, że optymalny czas snu to osiem godzin na dobę. Ale duże badania amerykańskie pokazały ze optymalna długość snu to 7 godzin ! Najbardziej zaskakujące w tych badaniach było odkrycie, że największe ryzyka są związane ze zbyt długim snem a nie jak dotychczas sądzono tylko ze zbyt krótkim snem. Ryzyko przedwczesnej śmierci – w amerykańskich badaniach – było tak samo duże dla tych osób, które spały 8 godzin i dla tych które spały w nocy tylko 4 godziny ! W badaniach szwedzkich, które obejmowały 70000 kobiet udowodniono,  ze zarówno kobiety śpiące za krótko jak i za długo,  narażone są na ryzyko przedwczesnej śmierci, w szczególności jeśli prowadzą siedzący tryb życia.

Czynnikiem, który trzeba brać pod uwagę jeśli chodzi o potrzebę snu jest wiek człowieka. Zapotrzebowanie na sen zmniejsza się z wiekiem w ciągu życia osobniczego i jest największe u małych dzieci i młodzieży. Podczas gdy 20-latek potrzebuje 8 godzin snu to 60-latkowi wystarcza w zupełności 6-godzin.

Cudowne właściwości drzemki

Najnowsze badania pokazały ze osoby pozwalające sobie na systematyczną drzemkę w ciągu dnia mają o 40% niższe ryzyko śmierci z powodu chorób sercowo-naczyniowych. Ważne jest, żeby drzemać w ciągu dnia około 20 minut. Drzemka wieczorna może być powodem trudności w zasypianiu dlatego powinniśmy unikać drzemki w godzinach wieczornych.

Warunki dobrego snu

1. Stale godziny snu i czuwania

Dobrze jest mieć ustalone godziny zasypania i pobudki. A więc zgodnie z naszymi rytmami biologicznymi kładźmy się do łóżka o tej samej porze i wstawajmy rano również o jednakowej porze.

2. Światło dzienne

Codziennie rano powinniśmy wychodzić z domu i eksponować nasze ciało na światło słoneczne. Wtedy zmniejszamy produkcję melatoniny a organizm przestawia się na aktywność w ciągu dnia. Zapadanie zmroku w godzinach wieczornych powoduje wzmożoną produkcję melatoniny czyli hormonu snu, który ułatwia nam zasypianie.

3. Wysiłek fizyczny

Wysiłek fizyczny uwalnia wydzielanie endorfin, które redukują objawy stresu. W ten sposób organizm człowieka łatwiej przestawia się w tryb spoczynku. Jednakże nadmierny wysiłek fizyczny w godzinach wieczornych może przynieść odwrotne skutki – to znaczy trudności w zasypianiu.

4. Wieczorne wyciszanie

Wieczorem odpowiednio wcześnie przed zaśnięciem powinniśmy zmniejszyć wszelkie aktywności wymagające skupienia uwagi i wywołujące stres. Tak więc wyłączmy odpowiednio wcześnie komputery, telefony komórkowe, telewizor. Zamieńmy media społecznościowe na spokojną książkę. Zrelaksujmy się i odprężmy przed udaniem się na spoczynek nocny.

5. Wygodna sypialnia

Dobry sen wymaga dobrych warunków w postaci wygodnego łóżka, ciszy, zaciemnienia i odpowiedniej temperatury w sypialni. Należy absolutnie unikać przed snem używek zawierających alkohol czy kofeinę. Okres półtrwania kofeiny wynosi 6-8 godzin. To oznacza, ze ten kto pije dwie filiżanki kawy w godzinach popołudniowych ma w godzinach wieczornych efekt kawy odpowiadający jednej filiżance kawy. A to wystarczy, żeby mieć trudność w zasypianiu. Jeśli chodzi o alkohol to w pierwszej chwili może ułatwić zasypianie ale ostatecznie pogarsza znacznie jakość snu, a lek który wywołuje alkohol może spowodować przedwczesne wybudzenie i gorszą jakość snu.

Uwaga na chrapanie!

Około 10 procent ludzi, którzy chrapią regularnie cierpi z powodu zespołu bezdechu sennego. Okresy bezdechu w czasie snu mogą trwać od kilku sekund do minuty. Chrapanie, a w szczególności bezdech senny jest przyczyną złej jakość snu i w konsekwencji złej kondycji psychofizycznej w ciągu dnia. Ludzie dotknięci tymi dolegliwościami czują się bardzo zmęczeni w ciągu dnia i czasami maja nawet problemy z pamięcią i koncentracją.

Badania wykazały związek zespołu bezdechu sennego z kilkoma poważnymi chorobami. Spadek zawartości tlenu we krwi powoduje, ze serce musi pracować ciężej, a ciśnienie krwi i produkcja hormonów stresu wzrasta. Taka sytuacja powtarzająca się noc po nocy w dłuższej perspektywie czasowej prowadzi do powstania chorób serca, nadciśnienia tętniczego, udaru (wylewu krwi do mózgu), cukrzycy, depresji czy astmy. Poza tym pacjenci z bezdechem sennym maja 6-7 razy większe ryzyko spowodowania wypadku samochodowego z powodu nadmiernego zmęczenia.

Rytm snu i czuwania

Sen – stan czynnościowy ośrodkowego układu nerwowego, cyklicznie pojawiający się i przemijający w rytmie dobowym, podczas którego następuje zniesienie świadomości i bezruch. Fizjologiczny sen charakteryzuje się pełną odwracalnością pod wpływem czynników zewnętrznych (w przeciwieństwie do śpiączki). Przeciwieństwem stanu snu jest stan czuwania.

Rytm zapadania w sen jest regulowany poprzez natężenie światła oraz poprzez bodźce społeczne. Rytm snu i czuwania jest definiowany na nowo po zmianie strefy czasowej. W czasach, gdy ludzkość nie znała jeszcze elektryczności, ludzie chodzili spać i budzili się wraz ze Słońcem. Gdy pojawiła się elektryczność, do codziennego użytku weszły sztuczne źródła oświetlenia. Badania sugerują, ze nadmierna ekspozycja na sztuczne oświetlenie, np. podczas  pracy na nocnej zmianie, przyczynia się do powstawania chorób chronicznych : raka, cukrzycy, chorób serca i otyłości. Nawet słabe światło żarówki lampki nocnej lub telefonu komórkowego może zmniejszyć sekrecję melatoniny oraz innych hormonów regulujących cykl dobowy u człowieka.

Fizjologiczne znaczenie snu

Rola snu w fizjologii człowieka ma fundamentalne znaczenie dla układu nerwowego. Sen ma duże znaczenie dla pamięci i efektywnego funkcjonowania mózgu. Krótki sen szczególnie upośledza funkcjonowanie mózgu i może przyczyniać się do problemów z zapamiętywaniem oraz koncentracją. Wśród nastoletnich uczniów najwyższe oceny mają zwykle ci, którzy się wysypiają. Licealiści i licealistki, którzy podczas weekendów kładą się spać dużo później, niż w czasie dni nauki, nie dość, ze często mają gorsze oceny, to jeszcze skarżą się na senność i depresyjny nastrój. Reasumując sen ma podstawowe znaczenie w organizmie człowieka w konsolidacji pamięci, gospodarce hormonami, oszczędności energii (spadek temperatury organizmu podczas snu).

Niedobór snu

Sen jest niezbędny do życia i prawidłowego przebiegu procesów psychicznych. Już jedna nieprzespana noc obniża sprawność psychofizyczna. Brak snu przez dłuższy czas powoduje szereg negatywnych efektów psychicznych i fizjologicznych :

• Zaburzenia nastroju;
• Utrudnione skupienie uwagi;
• Spowolnienie reakcji spadek motywacji przecenienie swoich umiejętności i podwyższona skłonność do podejmowania ryzyka;
• Spadek zdolności twórczego myślenia i umiejętności podejmowania złożonych decyzji;
• Długotrwała (około tygodnia) deprywacja snu może doprowadzić do stanów zbliżonych do psychozy, halucynacji oraz stanów paranoidalnych.

Jak przedłużyć życie o 10 lat ? – Po szóste – nić dentystyczna!

Twoje zdrowie w Twoich rękach!

Gdyby było lekarstwo które przedłuża życie o 10 lat na pewno wielu ludzi zapłaciłoby nawet wysoką cenę żeby je kupic i zażywając codziennie tabletkę przedłużyć sobie życie. Niestety, żadna firma farmaceutyczna nie ma w swojej ofercie lekarstwa na przedłużenie życia. Ale zastosowanie się do prostych rad dotyczących stylu życia, może przedłuzyc każdemu z nas życie o 10 lat.

Wiele badań naukowych, w tym na bliźniakach pokazuje, że nasze geny tylko w 10 procentach są odpowiedzialne za długość naszego życia. Aż trudno uwierzyć, że w 90 procentach długość naszego życia zależy od naszego stylu życia. A więc to przede wszystkim od nas samych zależy jak długo będziemy żyli w zdrowiu i w dobrym samopoczuciu.

Związek między chorobami układu krążenia a nadciśnieniem tętniczym, paleniem tytoniu, stresem, cukrzycą i otyłością był znany od dawna. Podobnie związek miedzy złą higieną jamy ustnej a złymi nawykami żywieniowymi i nadużywaniem alkoholu. Ale dla wielu z nas zaskoczeniem było odkrycie związku między chorobami układu sercowo-naczyniowego a złą higieną jamy ustnej. Rzeczywiście – można się zastanawiać – jak stan naszych zębów wpływa na stan naczyń krwionośnych i w konsekwencji stan układu sercowo-naczyniowego czlowieka?

Szokujące wyniki badań!

Badania naukowe pokazują, że śmiertelność u pacjentów z zapaleniem ozębnej i zapaleniem dziąseł jest o 20 – 50 % wyższa niż u osobników bez patologii jamy ustnej. Wyższa śmiertelność u pacjentów z wyżej wymienionymi chorobami jamy ustnej wywołana była chorobami sercowo-naczyniowymi i udarami mózgu.

Szacuje się ze brak chorób zębów i przyzębia może przedłużyć życie człowieka nawet o 6 lat!

Zapalenie dziąseł oraz krwawiące dziąsła często prowadzą do głębokich kieszonek zębowych (kieszonek dziąsłowych). Nieleczony przewlekły stan zapalny dziąseł może powodować stałe przedostawanie się bakterii do układu krwionośnego. A więc infekcje stomatologiczne wpływają nie tylko na stan zdrowia zębów i przyzębia ale również na stan naczyń krwionośnych. Zapalenie dziąseł, które trwa tygodniami lub miesiącami i jest nieleczone uszkadza naczynia krwionośne i w konsekwencji może spowodować zawał mięśnia sercowego, udar mózgu i przedwczesną śmierć.

Jak zapobiegać chorobom przyzębia i próchnicy zębów?

1. Regularne kontrole u stomatologa. W ten sposób można zapobiegać chorobom zębów i przyzębia we wczesnym stadium rozwoju choroby. Można tez otrzymać fachowe porady dotyczące higieny jamy ustnej.
2. Unikaj zbyt wielu posiłków tak żeby jama ustna miała czas na oczyszczenie między głównymi posiłkami. W czasie posiłku jama ustna narażona jest na działanie kwasów wydzielanych przez bakterie obecne w jamie ustnej. Kwasy powodują powstawanie próchnicy zębów i z czasem zapalenia dziąseł. Dlatego po posiłku powinniśmy przepłukać jamę ustną.
3. Używanie nici dentystycznej jest tak samo ważne jak używanie szczoteczki do zębów. Jest to najlepszy sposób zapobiegania próchnicy i chorobom przyzębia.

Zapamiętaj regułę 2 : szczotkuj zęby z użyciem 2 cm pasty do zębów, przez minimum 2 minuty, minimum 2 razy dziennie.

Cytat ze szwedzkiej reklamy polecającej używanie nici dentystycznej:

Pytanie : między którymi zębami należy używać nici dentystycznej.

Odpowiedź : między zębami które chcemy zachować w zdrowiu.

Kiedy w zaciszu swojej łazienki stoisz wieczorem przed lustrem i zastanawiasz się miedzy którymi zębami masz użyć nici dentystycznej powinieneś przypomnieć sobie żartobliwy dialog z reklamy szwedzkiej. Używając codziennie nitkę dentystyczną zapobiegasz chorobom zębów i przyzębia i co za tym idzie stanom zapalnym organizmu i chorobom sercowo-naczyniowym. W ten sposób możesz przedłużyć swoje życie nawet o 6 lat!

Nić dentystyczna

Nić dentystyczna jest używana w celu usuwania resztek pożywienia oraz płytki nazębnej z powierzchni zębów. Nić umieszcza się w przestrzeni między zębami a następnie przesuwa po powierzchni zębów aż do ich nasady to jest dziąseł. Ruch taki powtarza się 3-4 razy dla każdej czyszczonej powierzchni. Należy wykonywać tylko ruchy góra-dół, gdzie oba końce nici pociągane są równocześnie przez obie ręce. Nić dentystyczna to rodzaj nici wykonanej ze splecionych włókien nylonowych lub innych materiałów syntetycznych, jak np. teflon czy polietylen.

Zapalenie dziąseł

Zapalenie dziąseł to choroba infekcyjna dziąseł, która nieleczona prowadzi do zapalenia przyzębia. Przyczyna zapalenia dziąseł jest nagromadzona na powierzchni zębów płytka nazębna, która ulega mineralizacji i zamienia się w kamień nazębny. Dzieje się tak na skutek niedostatecznej higieny przyzębia.

Choroby przyzębia – periodontopatie – to choroby obejmujące przyzębie. Choroby przyzębia dotykają zarówno dzieci, młodzieży jak i dorosłych. Dane epidemiologiczne wykazują, ze 50% 7-latkow, 75% 12-latkow i 99% dorosłych ma chore przyzębie. Częstość występowania tych schorzeń kwalifikuje je do grupy chorób społecznych. W wyniku chorób przyzębia dochodzi m.in. do rozchwiania i utraty zębów. Przyczyna chorób przyzębia jest przede wszystkim nieodpowiednia czy wręcz zła higiena przyzębia i zębów. Leczenie polega głównie na usuwaniu kamienia nazębnego z powierzchni zębów (tak zwany skaling).

Płytka nazębna

Płytka nazębna, zwana również płytką bakteryjną lub osadem nazębnym – miękki nalot, ściśle przylegający do powierzchni zęba i dający się łatwo usunąć mechanicznie. Natychmiast po ostatnim czyszczeniu zębów zaczyna tworzyć się tzw. błonka nabyta, która zbudowana jest z substancji zawartych w ślinie, głównie glikoprotein. Następnie osad ten zostaje zasiedlony przez bakterie – najpierw niepróchnico twórcze, później także próchnico twórcze, które stanowią bezpośrednie zagrożenie dla twardych tkanek zęba. Bakteriami próchnico twórczymi są głównie Lactobacillus oraz Streptococcus mutans, które w stadium dojrzalej płytki stanowią jej 60-70%, resztę płytki stanowi matryca, na którą składają się glikoproteiny pochodzące ze śliny, polisacharydy będące produktami metabolizmu bakterii, złuszczone komórki nabłonka, leukocyty, wapń oraz fosfor.

Płytki nazębnej nie można usunąć strumieniem samej wody, nawet pod znacznym ciśnieniem – może być usunięta jedynie mechanicznie przy użyciu szczoteczki do zębów, nici dentystycznej lub innych narzędzi dentystycznych (np. poprzez piaskowanie).

Nieusunięta płytka bakteryjna przyczynia się znacznie do powstania próchnicy zębów, ponieważ zawarte w niej bakterie podczas stałej lub okresowej podaży cukrów wytwarzając kwas powodują spadek pH i w rezultacie demineralizację szkliwa zębów.  Po kilkudziesięciu godzinach rozpoczyna się proces odkładania soli mineralnych, które są naturalnym składnikiem śliny. Jest to równoznaczne z powstawaniem kamienia nazębnego, który jest zmineralizowaną postacią płytki nazębnej.

Kamień nazębny

Kamień nazębny to zmineralizowana (zwapniała) płytka nazębna. Powstawanie kamienia nazębnego z płytki nazębnej rozpoczyna się po kilkudziesięciu godzinach od ostatniego czyszczenia zębów. Kamień nazębny składa się głównie z substancji zawartych w ślinie, bakterii próchnicotwórczych i ich produktów przemiany materii, złuszczonych komórek nabłonka, związków wapnia, fosforu i resztek pożywienia. Kamień nazębny jest dużo twardszy nic płytka nazębna. Dlatego tez nie może być usunięty przy użyciu typowych narzędzi higieny jamy ustnej jak szczoteczka do zębów czy nić dentystyczna. Usuniecie kamienia nazębnego może zostać wykonane poprzez piaskowanie lub za pomocą metod ultradźwiękowych.

Próchnica zębów

Próchnica zębów – bakteryjna choroba zakaźna tkanek twardych zębów objawiająca się demineralizacją substancji nieorganicznych i następnie proteolizą substancji organicznych z powodu działania kwasów wytworzonych przez bakterie w płytce nazębnej w wyniku metabolizmu cukrów pochodzenia zewnątrz- i wewnątrzustrojowego.

Aby doszło do rozwoju próchnicy muszą jednocześnie zaistnieć cztery czynniki: bakterie,cukry, podatność zębów, czas. Każdy z nich jest czynnikiem koniecznym, lecz niewystarczającym, do powstania próchnicy.

Bakterie. Głónymi bakteriami odpowiedzialnymi za rozwój próchnicy są L.acidophilus oraz paciorkowce, a z nich najważniejsze to Streptococcus mutans. Inne próchnico twórcze bakterie to. S.salivarius, S.sanguinis, S.mitis, Enterococcus faecalis. Bakterie te sa zdolne do zainicjowania procesu prochnicowego poprzez wytwarzanie kwasow w wyniku metabolizowania cukrów (głównie kwas mlekowy). Zakwaszone środowisko (pH poniżej 5,5) sprzyja demineralizacji szkliwa. Ponadto bakterie te uczestniczą w powstawaniu plytki nazębnej. Stanowi ona doskonałe środowisko dla rozwoju bakterii pierwotnie tlenowych, a z czasem względnie beztlenowych. Cukry są podstawą metabolizmu bakterii. Znajdują się w różnych pokarmach w różnych ilościach. Cukry występujące naturalnie w pokarmach mają niewielkie znaczenie dla rozwoju próchnicy. Większą rolę odgrywają rafinowane cukry sztucznie dodawane do pokarmów. Cukry różnią się swoim działaniem próchico twórczym. Najbardziej do jej rozwoju predysponują sacharoza, glukoza i fruktoza. Skrobia ma znikomy wpływ na rozwój próchnicy. Substytuty cukru jak aspartam nie wywoluja próchnicy.

Podatność zębów. Podatność na próchnicę jest cechą osobniczą. Zapadalność na próchnicę jest różna u różnych osób. Wynika to zarówno z predyspozycji genetycznych, jak i z warunków socjalnych, w których rozwija się i przebywa człowiek. Dostarczanie wapnia i fluoru w okresie płodowym, jak i w okresie wzrostu ma bardzo duży wpływ na podatność zębów na próchnicę.

Czas. Aby doszło do powstania próchnicy trzy powyższe czynniki muszą zaistnieć jednocześnie odpowiednio długo w czasie. Nawet wysokie spożycie cukru przy podatnych na próchnice zębach nie musi prowadzić do rozwoju tej choroby, warunkiem jest jednak dokładne i częste oczyszczanie zębów z pozostałości pokarmowych. Na rozwój próchnicy może mieć także wpływ zaburzenie w wydzielaniu sliny, która działa bakteriobójczo, remineralizuje niewielkie ubytki, wypłukuje resztki pokarmow.

Profilaktyka. Profilaktyka polega głównie na edukacji zdrowotnej, endogennym i egzogennym dostarczaniu fluorków (fluorek sodu, fluorokrzemian) do organizmu, szczotkowaniu zebow, stosowaniu płukanek, nici dentystycznych i innych przyborów do higieny jamy ustnej, unikaniu częstego spożywania węglowodanów próchnicogennych (glownie sacharoza, ale również glukoza, fruktoza, maltoza), wizytach kontrolnych w gabinecie dentystycznym.

Opisany w 2016 roku kierunek działania w profilaktyce próchnicy polega na zastosowaniu probiotycznych szczepow bakterii, które mogą w naturalny sposób wyprzeć z jamy ustnej bakterie odpowiedzialne za rozwój próchnicy oraz wplynac na poprawe zdrowia jamy ustnej zarówno dorosłych, jak i dzieci. Dobroczynnym szczepem bakterii o udkomunetowanym działaniu w profilaktyce próchnicy jest szczep Streptococcus salivarius.

Leczenie. Zniszczona struktura zęba nie regeneruje się, jednak leczenie może powstrzymać postępującą próchnicę. Celem leczenia jest zachowanie zęba i zapobieżenie powikłaniom. Wypełnianie zębów polega na usunięciu uszkodzonych tkanek zęba i umieszczenie w ich miejsce materiału przeznaczonego do odbudowy zębów. Najczęściej stosowane materiały to amalgamat srebra, szkło-jonomery i różne kompozyty. W przypadkach bardzo zaawansowanego procesu próchnicowego dochodzi do zakażenia tkanek miękkich znajdujących się w zębie. Wówczas zachodzi konieczność leczenia kanałowego w związku z rozwijającym się zapaleniem miazgi zęba. Całkowite zaniedbanie leczenia próchnicy może doprowadzić do rozwinięcia zgorzeli (stanu gnilnego rozkładu miazgi zeba) bądź całkowitej destrukcji tkanek korony zęba, co skutkuje koniecznością jego usunięcia bądź leczenia protetycznego.