Jak przedłużyć życie o 10 lat ? – Po piąte słońce i witamina D !

Gdyby było lekarstwo które przedluża życie o 10 lat na pewno wielu ludzi zaplaciłoby nawet wysoką cenę żeby je kupic i zażywając codziennie tabletkę przedłużyć sobie życie. Niestety, żadna firma farmaceutyczna nie ma w swojej ofercie lekarstwa na przedłużenie życia. Ale zastosowanie się do prostych rad dotyczących stylu życia, może przedłuzyc każdemu z nas życie o 10 lat.

Wiele badan naukowych, w tym na bliźniakach pokazuje, że nasze geny tylko w 10 procentach są odpowiedzialne za długość naszego życia. Aż trudno uwierzyć, że w 90 procentach długość naszego życia zależy od naszego stylu życia. A więc to przede wszystkim od nas samych zależy jak długo będziemy żyli w zdrowiu i w dobrym samopoczuciu.

Słońce i witamina D

Ekspozycja na promienie słoneczne powoduje, że komórki naszego ciała produkują witaminę D. Promienie słoneczne są najważniejszym źródłem witaminy D dla człowieka. Mniejszym źródłem tej życiowo ważnej witaminy są pokarmy zawierające witaminę D, głównie tłuste ryby (łosoś, śledź, makrela, węgorz), jajka i mleko wzbogacone w witaminę D. Trzeba jednak pamiętać, że krótka chwila ekspozycji słonecznej w lecie daje nam tyle samo witaminy D  co 50 szklanek mleka!

W miesiącach zimowych – kiedy nasz organizm praktycznie nie produkuje witaminy D dzieki promieniom słonecznym – jesteśmy skazani na pozyskiwanie tej witaminy z pokarmów. Niewystarczająca podaż witaminy D powoduje – zwłaszcza w krajach północy – częste występowanie chorób, które powstawanie może zależeć od braku witaminy D (niektóre rodzaje nowotworów, stwardnienie rozsiane).

Rola witaminy D w organizmie człowieka

Witaminę D można bez przesady nazwać cudowną cząsteczką, bez której organizm człowieka nie może funkcjonować prawidłowo. Witamina D jest niezbędna dla optymalnego funkcjonowania układu nerwowego i układu kostnego. Witamina D wzmacnia układ immunologiczny człowieka oraz tłumi procesy zapalne. Dlatego uważa się, że witamina D chroni nas przed wieloma chorobami : różnego rodzaju nowotworami, cukrzycą, depresją, osteoporozą, demencją, stwardnieniem rozsianym, łuszczycą, infekcjami, zakrzepami, reumatyzmem. Badania naukowe wykazały, że w krajach „słonecznych” (Australia, Hiszpania) ryzyko występowania wielu chorób nowotworowych (żołądka, prostaty, odbytu, piersi, nerek, wątroby, pęcherzyka żółciowego, pęcherza, płuc, trzustki) było o 50% niższe niż w krajach północy (Kanada, Szwecja).  Prawdopodobnym powodem tej szokującej różnicy – według naukowców – jest różnica w produkcji witaminy D stymulowana promieniami słonecznymi w krajach południa i północy.

Witamina D ze słońca

Położenie geograficzne Polski i Szwecji powoduje, że produkcja witaminy D zależna od promieni słonecznych możliwa jest tylko w miesiącach letnich. Oznacza to w praktyce, że w naszych szerokościach geograficznych, możemy korzystać z dobrodziejstwa promieni słonecznych od kwietnia – maja do sierpnia – września. Żeby zaspokoić dobowe zapotrzebowanie na witaminę D wystarczy krótka ekspozycja na słońce twarzy i ramion. Długie „smażenie się” na słońcu powoduje, oprócz efektownej opalenizny, zwiększenie ryzyka powstawania zmarszczek i raka skóry.

Witamina D z produktów żywnościowych

W miesiącach zimowych – dla ludzi mieszkających w północnych szerokościach geograficznych – podstawowym źródłem witaminy D jest żywność. Niestety, zwykle codzienna dieta nie pokrywa dziennego zapotrzebowania na witaminę D określaną według ekspertów na 10 mikrogramów czyli 400 IE (jednostek międzynarodowych). Dla osób starszych (powyżej 75 roku życia) rekomenduje się podwójna dawkę czyli 20 mikrogramów (800 IE) na dzień. Ponieważ dieta nie pokrywa dziennego zapotrzebowania na witaminę D w miesiącach zimowych, dlatego wielu ekspertów zaleca zażywanie preparatów witaminy D. Należy jednak pamiętać, że długotrwałe zażywanie większych dawek witaminy D niż rekomendowane, może prowadzić do objawów zatrucia witaminą D. Zdarza się to jednak niezwykle rzadko i w praktyce lekarze obserwują objawy niedoboru witaminy D, a nie objawy jej przedawkowania.

Witamina D syntetyzowana w miesiącach letnich może być magazynowana w organizmie człowieka i jej zapasy wystarczają na kilka tygodni. Dlatego substytucję witaminy D powinno się rozpocząć w czasie jesiennego zrównania dnia z nocą i zakończyć w dniu wiosennego zrównania dnia z nocą.

Jak się opalać?

W miesiącach słonecznych należy korzystać z codziennych kąpieli słonecznych z umiarem. Nie ma potrzeby eksponowania na promienie słoneczne całego ciała przez wiele godzin. Do syntezy dziennej dawki witaminy D wystarczy ekspozycja na promienie słoneczne przez 20 minut w ciągu dnia. Nie musimy się „smażyć” na plaży – wystarczy w zupełności opalanie w czasie prac w ogrodzie, w trakcie spaceru czy leżenia w hamaku. Należy się opalać w ciągu dnia, w godzinach południowych, kiedy słońce ”stoi wysoko na niebie”. Ludzie pracujący od rana do wieczora, w pomieszczeniach zamkniętych, powinni w czasie lanczu korzystać z 20 minutowych spacerów. Po ekspozycji na słońce powinno się unikać kąpieli z użyciem mydła, które niszczy witaminę D – witaminę rozpuszczalną w tłuszczach. Resorpcja witaminy D do organizmu – produkowanej w komórkach skóry – wymaga kilku godzin i dopiero  po kilku godzinach można używać kąpieli z użyciem mydła.

W miesiącach zimowych dobrym sposobem na uzupełnienie magazynów witaminy D jest również urlop w krajach południowych.

Oprócz używania kremów filtrujących szkodliwe promienie ultrafioletowe, należy używać okulary słoneczne, żeby zmniejszyć ryzyko zaćmy

Opalanie – więcej korzyści niż ryzyka

Wiele badań naukowych, wykazało że opalanie jest korzystne dla ludzkiego zdrowia. Opalanie wzmacnia nasze zdrowie i zmniejsza ryzyko wystąpienia wielu chorób. Poniższe stwierdzenie może wydawać się szokujące ale wniosek z badań następujących brzmi :

Na jedną osobę która umiera z powodu raka skóry – 30 ludzi umiera z powodu braku witaminy D.

Ale powyższe stwierdzenie jest tylko wtedy aktualne kiedy opalamy się z umiarem. Ryzyko zachorowania na czerniaka złośliwego w wieku starszym rośnie kiedy opalamy się ryzykownie w wieku dziecięcym. Daleko idącą ostrożność w ekspozycji na promienie słoneczne powinny wykazywać również ludzi mający czynniki ryzyka do których zalicza się : kolor włosów rudy lub blond, osoby piegowate lub ludzie u których w rodzinie występują przypadki raka skóry. Osoby z czynnikami ryzyka powinny chronić skórę przed słońcem raczej za pomocą ubrań niż kremów z filtrami. Jeśli chodzi o dzieci, to powinno się wykazywać szczególna ostrożność w ekspozycji na słońce i unikaniu za wszelką cenę oparzeń słonecznych.